De kracht van klein contact
Laatst hoorde ik een mooie uitspraak: ‘Soms is communicatie als een buffet: er is van alles wat vult, maar niet alles wat vult, voedt ook.’ Dat resoneerde. In de hectiek van dagstarts, deadlines en dashboards is er soms weinig ruimte om echt contact te maken. We scrollen, we chatten, we sturen mails en memo’s. We vergaderen veel en communiceren nog meer. Maar zijn dat momenten van contact? Kwalitatief contact?
Bij kwalitatief contact denken we vaak aan een uitgebreide uitwisseling van gedachten. Een lang en diepgaand gesprek of een openhartig een-op-een. Maar kwalitatief contact hoeft niet altijd groots en meeslepend te zijn. Soms zijn het juist kleine gesprekken die het verschil maken. Die ervoor zorgen dat je je gezien, gehoord en mentaal gevoed voelt. Het korte praatje met een collega bij de lift. Een oprecht compliment van je manager. Even samen met collega’s dollen om iets onbenulligs. Kleine momenten – eenvoudig en alledaags – die ervoor zorgen dat we ons goed voelen. Ze dragen ongemerkt bij aan ons welzijn. Iets wat we vaak wel merken, maar lang niet altijd kunnen meten.
Professor Jeffrey A. Hall van de University of Kansas en zijn collega’s deden dit jaar een dappere poging om precies dat wel te doen: meten wat kleine communicatieve handelingen doen met ons dagelijks welbevinden. In drie experimenten kregen deelnemers de opdracht om gedurende één dag bewust een van zeven specifieke vormen van interactie aan te gaan. Dat kon een betekenisvol gesprek zijn, maar ook iets luchtigs: samen lachen, een compliment geven of even bijpraten. Ook luisteren, waardering uitspreken of laten merken dat je om iemand geeft, werden onderzocht. De onderzoekers vergeleken wat deze zeven verschillende conversatievormen deden met het welzijn van deelnemers – zowel onderling, als met een controlegroep die geen opdracht kreeg.
De uitkomsten zijn misschien niet heel verrassend, maar wel verhelderend. Alle vormen van interactie hadden een meetbaar positief effect op het dagelijks welbevinden. Minder stress. Minder angst. Minder eenzaamheid. En ook: meer verbondenheid. Dat gold voor elk type interactie, het maakte niet uit welke. Het hing ook niet af van het aantal gesprekken: één conversatie bleek al genoeg om verschil te maken aan het eind van de dag.
Er is een bekend gezegde: an apple a day keeps the doctor away. Misschien moeten we wat vaker kiezen voor die appel die op het buffet blijft liggen – in de vorm van een luisterend oor, een compliment, een oprechte check-in. Kleine contactmomenten die helpen om mentaal gevoed en gezond te blijven: emotioneel en relationeel. Niet groots, niet ingewikkeld, maar wel van betekenis.
------
Dit artikel verscheen eerder in C - het communicatiemagazine van Nederland.