Rebel Steenkuijl kreeg eerst op zijn lazer, maar daarna alle ruimte
Ron Steenkuijl is directielid bij ADG in Almelo. Het bedrijf telt 15.000 medewerkers, werkzaam in de sectoren schoonmaak & facility management en zorg & welzijn. In 2014, toen Steenkuijl nog regiodirecteur was, ontpopte hij zich tot rebel. Verwijten vielen hem ten deel, maar uiteindelijk leverde het hem, het bedrijf en de samenleving veel op.
Het begon in maart 2014 toen PVV-voorman Geert Wilders bij de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen aan zijn aanhangers vroeg of zij in Nederland meer of minder Marokkanen wilden. ‘Minder!, scandeerden zij, waarop Wilders beloofde dat te regelen.
Die uitspraak bracht Steenkuijl, toen regiodirecteur Zuid-Nederland bij ADG, in de actiestand. “Ik was geraakt. Veel ADG-medewerkers hebben een Marokkaanse achtergrond.” Hij bedacht een sympathieke tegenaanval: een integratiediner. Maar zijn collega-directeuren reageerden negatief. Steenkuijl: “Dan organiseer ik het wel in mijn eigen regio, dacht ik, maar ook daar wilde niemand helpen. Toen ben ik directief gaan optreden. Ik was uiteindelijk de baas. Ja, het was onbezonnen en soms bot. Je hebt lef nodig om verder te komen.” 
Feest
De rebel was los. Steenkuijl betaalde vanuit ADG zonder verder overleg medewerkers die dertien diners bij klanten organiseerden, zoals het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch, het ministerie van Sociale Zaken en het Van der Valk Hotel in Dordrecht. De klanten waren enthousiast, stelden om niet hun locatie beschikbaar en betaalden de drank. De ADG-medewerkers namen het eten mee, bijzondere gerechten uit hun land van herkomst. “Ze kwamen ook in klederdracht. Het werd een feest! Maar liefst 650 mensen gingen samen eten en proefden de kracht van het verschil. Er werden filmpjes gemaakt, die op de sociale media viraal gingen.”
Op zijn lazer
Hoewel de meerwaarde voor het bedrijf direct zichtbaar was, kreeg Steenkuijl, zoals hij zelf zegt, toch op zijn lazer. Ondertussen werd hij getriggerd door een opmerking van een buitenstaander: waarom hij dit uitsluitend voor ADG organiseerde? “Zo ontstond het nationale integratiediner, op dezelfde dag multicultureel tafelen door het hele land. We streefden naar 25.000 deelnemers. Het lukte me om zestien CEO’s van grote bedrijven, zoals EY en de NS, een intentieverklaring te laten tekenen waarin zij beloofden te helpen bij de organisatie. Het eerste jaar, in 2015 haalden we 6.000 gasten, in 2019 haalden we onze target: 26.000 deelnemers en honderden diners.”
Schuldhulproute
Inmiddels is het integratiediner omgedoopt tot ‘Samen eten’ en heeft Steenkuijl vier jaar geleden afscheid genomen van het evenement. Hij wilde aan de slag met andere ideeën. Daar kreeg hij binnen ADG nu wel de ruimte voor. “De CEO zei letterlijk: Ron heeft altijd een speeltje nodig.” Hij bedacht de Nederlandse schuldhulproute en kreeg één miljoen euro van de ADG-aandeelhouder om dit op te zetten met andere partijen. Nu werkt hij aan RefugeeWork, een platform voor statushouders en Springplank, een platform waarop jongeren geholpen worden succesvol te zijn op de arbeidsmarkt. De overheid heeft vier miljoen euro voor deze projecten uitgetrokken en ADG steekt er ruim zes ton in.
“Ik ben sinds 2019 door mijn bedrijf twee dagen per week vrijgesteld om te besteden aan nieuwe maatschappelijke projecten die landelijk schaalbaar zijn en publiek-privaat in de samenleving uitgerold kunnen worden. Ik realiseer me dat dit heel bijzonder is. Ja, je zou kunnen zeggen dat ADG uiteindelijk de rebel heeft omarmd.”