Afstudeeronderzoek creëert bewustwording voor de mens achter de patiënt
Diederik van Herwijnen (22) is afgelopen jaar afgestudeerd aan de Avans Hogeschool in Breda. Voor zijn afstudeeronderzoek ‘De implementatie van Samen Beslissen en patiëntparticipatie’ in het Maastricht UMC+ kreeg hij een 10 en won hiermee de Werkveldprijs 2023. De inspiratie voor zijn onderzoek vond hij in zijn eigen ervaringen. In zijn derde studiejaar werd hij ziek: “Een zwarte dag in mijn leven.” De behandeling ging van start in het MUMC+. Hij vertelt: “Medisch was alles perfect, maar ik wilde dat mijn arts wist dat er achter de patiënt, een mens zit.”
Hij had behoefte aan maatwerk tijdens zijn behandeling. Als 21-jarige wilde hij zo snel mogelijk door met zijn leven en zijn studie weer oppakken. “Toen ik helemaal beter was moest ik afstuderen en ik wilde mijn ervaringen meenemen in mijn onderzoek. Hoe mooi zou het zijn om met deze ervaringen bij te dragen aan het verbeteren van de zorg voor alle patiënten, en dan ook nog in het ziekenhuis waar ik zelf patiënt was”, zegt Van Herwijnen. “Ik merkte al snel dat er een verschil zat in de visie van het ziekenhuis en mijn eigen ervaring als patiënt.” Persoonsgerichte zorg komt uitvoerig terug in de visiedocumenten, maar toch werd dit door Van Herwijnen in de praktijk anders ervaren.
Het is vooral het verschil in visie van de zorgverleners en patiënten dat hij heel interessant vindt. “Volgens zorgverleners gaat patiëntparticipatie voornamelijk om het voorleggen van alle behandelmogelijkheden, waarna de patiënt een beslissing mag nemen. Maar in werkelijkheid gaat patiëntparticipatie over het vroegtijdig betrekken van de patiënt bij de behandeling en daarmee ontdekken wat belangrijk is en wat de impact van de zorg is op het dagelijks leven van die specifieke patiënt.”
Tijdens zijn onderzoek hoorde Van Herwijnen vaak van zorgverleners dat het verdiepen in de mens achter de patiënt veel tijd kost en laat dat nu net iets zijn waar een groot gebrek aan is. De zorgverleners willen het beste voor hun patiënten, dragen hen een warm hart toe, maar de tijd belemmert hen. “Het was zeker niet mijn bedoeling om als stagiair binnen te komen en te doen alsof ik alles beter wist. Maar ik was wel een ervaringsdeskundige en kon de zorgverleners een kijkje in de wereld van de patiënt geven.”
‘Ik merkte al snel dat er een verschil zat in de visie van het ziekenhuis en mijn eigen ervaring als patiënt’
Vanuit zijn opleiding had Van Herwijnen geleerd dat je alleen iets kunt bereiken als je de doelgroep meekrijgt: “In het integraal zorgakkoord staat: we moeten niet gaan zorgen voor patiënten, maar zorgen mét patiënten. Ik moest dit onderzoek dus niet gaan doen voor al die artsen en zorgverleners, maar samen mét hen.”
Hij ontdekte dat er verschillende opvattingen zijn over ‘Samen Beslissen’ en patiëntparticipatie, niet alleen in de ziekenhuizen bij de zorgverleners, maar ook bij patiënten. Dat maakt het moeilijker om iedereen dezelfde kant op te krijgen. Na veel gesprekken met de zorgverleners moeten deze erkennen dat hun visie en die van de patiënt niet overeenkomt. Het onderzoek van Van Herwijnen heeft vooral bewustwording gecreëerd.
Vakblad C
C is hét communicatiemagazine van Nederland en staat vol met de laatste trends en actualiteiten, inhoudelijke rapportages, spraakmakende campagnes en diepte-interviews met communicatieprofessionals. Het vakblad is gratis voor leden, maar ook andere vakgenoten kunnen gemakkelijk toegang verkrijgen tot dit vakblad.