Logo Zoeken

Prikkels - De kunst van het netwerken

13 november 2018André Manning

Netwerken zijn zo oud als de mensheid. Toch kwam het begrip netwerksamenleving pas echt in zwang toen de Spaanse socioloog Manuel Castells in 1996, het jaar waarin de eerste smartphone op de markt kwam, voorzag dat we naar een samenleving toegingen waarin iedereen met iedereen verbonden zou zijn. En dit zou grote gevolgen hebben voor onze manier van organiseren en werken. 

Andre Manning blog.jpg

Het bestaan van een netwerksamenleving ondervond ik de afgelopen weken meermalen aan den lijve. Ik schoof aan bij informele netwerken van vakgenoten, ging op bezoek bij collega verenigingen, plaatste berichten op ons nieuwe online platform Logeionline, en deel met ons gezin een levendige gezinsapp waar ik inmiddels mijn eerste gifjes heb geplaatst. Tot groot leedvermaak van mijn kinderen.

De mensen in deze netwerken delen allen ‘iets gemeenschappelijks’ met elkaar; de behoefte aan kennisdelen en elkaar ontmoeten. Netwerken zijn een krachtig en prachtig fenomeen. En Logeion is, als je het goed beschouwt, een grote verzameling van netwerken. Waarbij kennisdelen inderdaad centraal staat. En dan ‘geformaliseerd’ in de vorm van een vereniging. En waarom zou je dat willen eigenlijk? Moet je van een netwerk wel een 'formele' organisatie willen maken? Niet altijd. Soms is kleinschaligheid, informaliteit een randvoorwaarde voor een succesvol netwerk. En is er ook niet meer nodig. Maar soms kun je er juist voor kiezen de kracht professioneel te ondersteunen met een structuur en met mankracht. Zeker nu we een vereniging zijn met meer dan vierduizend leden en ieder jaar weer ruim zestig kennisactiviteiten. Waarbij de structuur te allen tijde dienstbaar moeten zijn aan ‘de bedoeling’, hetgeen Wouter Hart onlangs onderstreepte bij zijn Logeion-masterclass.

Binnen Logeion zijn we er ons continu van bewust dat er verschillende informele netwerken zijn; de directeuren communicatie van de grote gemeenten, verenigingen in aanpalende vakgebieden en internationale netwerken. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Het een is niet meer of beter dan het ander. Daarbij moet de inhoud centraal staan. De vorm die het netwerk heeft, is daaraan ondergeschikt. En mocht ik dat in mijn enthousiasme voor de vereniging ooit vergeten, hou mij dan vooral een spiegel voor. Er is niets mooier en belangrijker dan een goed gesprek daarover, waarbij inhoud en doel zoals gezegd belangrijker zijn dan de manier waarop het wordt georganiseerd. Vind ik.