En toen werd het stil... heel stil
Deze prikkels had er heel anders uit moeten zien. Exact drie jaar geleden ben ik bij Logeion begonnen en ik had het nu graag willen hebben over de transformatie en de groei van de vereniging. Ik had het willen hebben over al die dingen die we in gang hebben gezet de afgelopen dagen, weken, maanden en jaren. Ik had het willen hebben over het openzetten van onze ramen, om beter en vaker samen te gaan werken met andere vakgebieden. Ik had het willen hebben over de samenwerking met al onze partners en ook onze zusterverenigingen in andere landen. Ik had het willen hebben over de investeringen die we hebben gedaan: investeringen in onze programmering, investeringen in de digitalisering van ons netwerk, investeringen in onze mensen op het bureau, investeringen in ons vakblad C. Investeringen op basis van wat leden ons vertellen en op basis van wat er om ons heen gebeurt.
En daar worstelen we op dit moment mee, met wat er om ons heen gebeurt. Nadat twee weken geleden onze regering de eerste maatregelen bekendmaakte om de uitbraak van het coronavirus te lijf te gaan, kregen wij ook te maken met de gevolgen ervan. Natuurlijk niet te vergelijken met al die afdelingen en teams die continu in touw zijn om de communicatie naar burgers, patiënten, medewerkers en klanten zo goed mogelijk te laten verlopen. En ook niet te vergelijken met zelfstandigen die ineens een fors deel van het inkomen weg zien vallen of bureaus die ineens geen opdrachten meer krijgen, omdat hun klanten ook te maken krijgen met budgetmaatregelen. Maar ook Logeion heeft het lastig. Onze ledenaanwas is tot stilstand gekomen en hebben al onze kennisbijeenkomsten die gepland stonden voor maart, april en mei moeten verplaatsen.
Inmiddels hebben we ook besloten om dit jaar geen fysieke editie van C-day te organiseren. Dat zou onverantwoord en niet realistisch zijn. We waren al een heel eind met de voorbereidingen; de eerste internationale sprekers waren vastgelegd, de fasterclasses en workshops kregen vorm en de eerste 250 vakgenoten hadden zich al aangemeld. Die hebben afgelopen week allemaal een bericht gekregen dat we dit jaar kiezen voor een aangepaste, digitale versie en dat we volgend jaar weer een echte C-day organiseren; in het jaar dat Logeion 75 jaar bestaat.
Noodgedwongen maken we nu een pas op de plaats en gebruiken we deze tijd om nieuwe initiatieven te ontwikkelen, met hulp van de digitale technologie. Samen met onze leden, onze partners en vrienden gaan we kijken hoe we op een aanvullende manier onze rol van verbinder, kennisdeler en facilitator zo goed mogelijk in kunnen vullen in deze rare tijden. Het communicatievak is cruciaal, communicatiemensen zijn cruciaal en ik zie ernaar uit dat we elkaar straks weer persoonlijk kunnen treffen en ontmoeten.