Prikkels 65 – #roaring20s
We zitten al weer bijna twee weken in de #roaring20s van de 21e eeuw. Een decennium dat inmiddels politiek gezien onstuimig begonnen is. Maar op deze plek geen politieke beschouwingen. Ik beperk mij tot een aantal bespiegelingen over het communicatievak, zonder volledig te zijn en wellicht bijdragend aan waar het trendteam van Logeion de komende maanden mee zal komen. Onderstaande gedachten over het communicatievak zijn vaak al (deels) in gang gezet en gaan naar mijn mening de komende jaren van invloed zijn op ons professionele denken en doen.
- De transitie van purpose van een marketingterm naar het domein van communicatie.
Natuurlijk, we hebben in de afgelopen jaren bedrijven en organisaties hun nek zien uitsteken met het communiceren en vermarkten van purpose. Ik zou het geweldig vinden als daar een volgende stap in wordt gezet, wat betekent purpose nou echt voor een organisatie en hoe wordt inhoud gegeven aan bijvoorbeeld maatschappelijke verantwoord ondernemen.
- Kunnen wij een rol spelen om te voorkomen dat purpose een lege huls wordt?
Onze rol en betrokkenheid bij de communicatie van ingewikkelde onderwerpen als bijvoorbeeld het klimaat. Hoe betrekken we burgers, collega’s en consumenten op een actieve manier om door middel van kennis over dergelijke onderwerpen hun houding en gedrag te veranderen? En dat zonder overal de schaamtesticker op te plakken. Vliegschaamte, bezorgschaamte, deeleconomieschaamte, het zijn woorden die wat mij betreft snel ingeruild mogen worden voor woorden met een positievere lading.
- Wat is onze visie op inclusiviteit en diversiteit?
Ik ben opgegroeid met het liedje 15 miljoen mensen uit 1996. Inmiddels staat de teller op 17 miljoen. Belangrijker nog, Nederland is diverser dan ooit. In Amsterdam wonen bijna 200 nationaliteiten en in de Utrechts wijk Overvecht 150 verschillende nationaliteiten We hebben boomers, millenials, generatie Y en Z. We hebben de haves en de havenots, we hebben de Randstad en de rest van het land. En ga zo maar door. Mijn vraag is of wij als vak nog een goede afspiegling zijn van deze diversiteit en of wij in staat deze doelgroepen te kennen en te bereiken.
- Kunnen wij als communicatieprofessionals de rol van technologie en technolgische ontwikkelingen nog meer omarmen dan voorheen en deze voor ons laten werken?
Ik zie daar nog veel mogelijkheden om vooruitgang te boeken.
- En tenslotte iets wat van alle tijden is: we moeten blijven werken aan onze skills en vaardigheden. Niet alleen om zelf beter te worden maar belangrijker nog, om goed te kunnen samenwerken met die collega’s van al die andere functies is in de organisatie.
Mijn glas is meer dan half vol; de wereld om ons heen is volop in beweging en wij moeten meebewegen. En dat biedt ons zo veel kansen en mogelijkheden. Laten we die vooral omarmen.