Logo Zoeken

Column C#4: HULDE!

1 mei 2015Noelle Aarts

Gisteren was ik op de ouderdag van de studentenvereniging waarvan mijn zoon sinds kort lid is. Om 10 uur ’s ochtends werden we ontvangen door de jongens en meisjes van de vereniging, de meeste van hen reeds met een pilsje in de hand. Het begon met presentaties over activiteiten die studenten binnen de vereniging ontplooien. Heel veel bier drinken was duidelijk de belangrijkste. Ook maakten we kennis met de verenigingsrituelen: eerstejaars gehoorzamen ouderejaars, woorden worden bekrachtigd met Latijnse leuzen en klappen is voor zeehonden. In plaats daarvan roepen de studenten gezamenlijk en met kracht: HULDE!

LOGNW_NoelleAarts.jpg

Binnen een uur waren de vooroordelen bevestigd: het verenigingsgebouw was smerig. Het stonk naar bier, alle studenten dronken bier, ze praatten vooral over bier, er werd veel geschreeuwd en om elf uur waren de meesten aangeschoten. Een aanmoediging om nog meer bier te drinken.

Maar de dag was nog lang; en na informele gesprekjes met studenten kantelde het beeld. De eerstejaars waren trots op hun lidmaatschap en blij met hun nieuwe vrienden. De ontgroening was niet leuk, maar had wel een hechte band met de medeslachtoffers opgeleverd en daarmee een sociaal vangnet dat de overgang van middelbare school naar woelig studentenleven had vergemakkelijkt. Ouderejaars benadrukten de vele andere verdiensten: initiatief ontplooien, verantwoordelijkheid nemen, projecten ontwikkelen, spreken in het openbaar en vooral jezelf leren kennen. Allemaal handig voor een veelbelovende carrière! De verhalen overtuigen, maar ook de studenten zelf: vriendelijk, open, enthousiast en goed gebekt  staan ze ons de hele dag te woord.

Aan het eind van de dag, na een gezamenlijk zingen van verenigingsliederen, een stadswandeling en nog veel meer bier ervaren we met zijn allen een prettige saamhorigheid. Langzaamaan voelt de vereniging als een warm stinkend bad.

The age of globalisation is also the age of local communities, zegt socioloog Delanty: mensen zoeken elkaar op om zich sterk te maken, zodat ze zich in de complexe en afstandelijke wereld van vandaag kunnen handhaven. Je kunt veel zeggen over de manier waarop (‘dat bier drinken is tijdelijk, dat houdt op als je gaat werken’, zeggen de studenten), maar de studentenvereniging van mijn zoon draagt hier beslist een steentje aan bij. Tenminste, als je de tijd en de moeite neemt dat te ervaren. Ik zeg: HULDE!