Blog van de Voorzitter: Het communicatievak en het huis van de schilder

‘Het huis van de schilder staat het slechtst in de verf’. Dat is een bekend gezegde om aan te tonen dat je vaak vergeet om het vak dat je uitoefent voor anderen goed voor jezelf te doen. Dat gaat ook op voor het communicatievak. Communicatiemensen zijn bescheiden mensen. Eén van hun taken is het positioneren van hun organisatie of hun directievoorzitter, maar vaak niet van hun eigen vak, laat staan zichzelf.
In iedere organisatie waarin ik heb gewerkt, heb ik een rondje gemaakt langs de interne opdrachtgevers voor Communicatie. Het beeld was overal hetzelfde: “Ik word prima bediend door mijn aanspreekpunt bij Communicatie. Leuk persoon ook. Maar ik heb geen beeld van wat de visie van de organisatie op communicatie is of wat Communicatie ‘overall’ bijdraagt.”
Betteke van Ruler breekt deze week in Adformatie een lans voor minder bescheidenheid. En daar ben ik het zeker mee eens! Want als je niet goed zichtbaar maakt wat jouw bijdrage is en wat je successen zijn, word je ook niet op waarde geschat. En zo kom je ook niet aan het hart van het beleid of in de boardroom.
Dus laten wij een voorbeeld nemen aan salesmensen. Zij zijn er veel beter in dan ons om hun producten en zichzelf te verkopen. Misschien kunnen we bij Logeion een keer een salesspecialist het podium bieden om te leren van zijn/haar expertise op dit vlak?
Share this post!
Comments
-
Is 'PR' en 'minder bescheiden zijn' de methode om als vak beter uit de verf te komen? Ik zie in (overheids)communicatie een fixatie op profileren en positioneren. Terwijl de samenleving schreeuwt om verbinden en gehoord worden, in plaats van aan te moeten horen. Liever kijk ik naar de toegevoegde waarde die we leveren. Aan hoe we mensen met elkaar in gesprek brengen om samen problemen aan te pakken. Daar hebben interne opdrachtgevers behoefte aan. Werkende oplossingen, geen likje verf. Die waardering komt dan wel.
-
Goed en relevant punt dat je maakt! Doordat het zo logisch lijkt wat je elke dag doet, vergeet je daarover te communiceren.
-
Mijn ervaring is wel dat we onder invloed van een tot norm verheven dialoogdenken ook amper een unieke, zelfstandige bijdrage meer leveren. Toch weer ietsje meer focus op het belang van onze opdrachtgevers? Op verleiden, overtuigen en veranderen?