Logo Zoeken
Blog

Transparantie

23 maart 2021André Manning

Soms heb je het geluk aan je zijde. Zo hebben we bij Logeion eerder dit jaar het idee opgepakt om de brug tussen wetenschap en praktijk nog steviger te verankeren. Op zo’n manier dat we er als vak en als individuele professionals nog meer baat bij hebben. Namelijk zorgen dat waar communicatiewetenschappers (of wetenschappers uit aanpalende vakgebieden) mee bezig zijn nog sneller een weg kan vinden naar een bredere doelgroep. En dan heb je inderdaad het geluk aan je zijde wanneer je een week na de verkiezingen een kennissessie organiseert over de manier waarop de media de verkiezingen beïnvloeden en je in het weekend een interessant, opiniërend artikel in de NRC van André Krouwel over de invloed van media op de verkiezingen leest.

Andre Manning blog.jpg

Wat fijn om zo boven op de actualiteit te zitten en een plekje in te hebben geruimd voor een webinar met Krouwel en zijn collega-wetenschapper Vliegenthart.

Belangrijker nog dan de observaties over de invloed van traditionele en media op de verkiezingen, vond ik de observatie van Krouwel dat je in Nederland donaties mag doen aan politiek partijen zonder dat je daar transparant over hoeft te zijn. De titel van het artikel luidde dan ook “Het Wilde Westen van het politieke geld”. Wie dacht dat het daarbij over een ander land dan het onze ging, kwam bedrogen uit. Sterker nog, OVSE-waarnemers van de Tweede Kamerverkiezingen waren geschokt dat het in Nederland mogelijk is om ongelimiteerd geld te doneren aan politieke partijen. Ook buitenlandse giften zijn toegestaan. Volgens de OVSE-delegatie en de schrijver van het artikel zijn wij de enige democratie waar dit mogelijk is. Handelsgeest en politiek gaan in ons land moeiteloos hand in had. Dat wisten we natuurlijk al, maar er zijn natuurlijk grenzen.

Ik kan het daarom alleen maar met onderzoeker en schrijver van het artikel André Krouwel eens zijn dat ons land gebaat is bij een strengere regelgeving omtrent de inkomsten en uitgaven van politieke partijen. Met name, om op die manier de transparantie te garanderen dat onze volksvertegenwoordigers ieders belang dienen en niet in de val trappen om hun oren te laten hangen naar gulle gevers, op nationaal niveau alsook op lokaal niveau. De eind 2020 door Kajsa Ollongren bij de Tweede Kamer ingediende wijziging van de Wet financiering politieke partijen kan daarbij zeker helpen. En in aanloop naar meer transparantie leert het ons misschien ook wat bescheidener te zijn in de manier waarop we andere landen de maat nemen over openheid.