Logo Zoeken

Ron van der Jagt 'De bel voor de volgende ronde'

28 juli 2011Ron van der Jagt

Met de ritmische klanken van Amy Winehouse op de achtergrond tel ik in mijn agenda alweer elf weken sinds de ALV van 11 mei jongstleden. De eerste honderd dagen als nieuwe voorzitter zitten er nog niet op, maar ik begin al aardig overzicht en gevoel te krijgen bij wat er speelt, wat er leeft, wie de spelers zijn en hoe de hazen lopen. Het helpt natuurlijk dat ik geen vreemde ben in onze vereniging.

Ron-van-der-Jagt-landscape1.jpg

Tegelijkertijd is er veel veranderd en verbeterd ten opzichte van mijn eerdere bestuursperiodes. Al was het maar omdat ik - zoals in C ook al werd geconstateerd - twee keer deel uitmaakte van het bestuur dat een fusie realiseerde. En Logeion in aantal leden inmiddels 3 keer zo groot is als de BvC in mijn laatste periode. Dus voor ik alle actieve leden een beetje heb leren kennen ben ik zeker nog heel veel gesprekken en cappuccino’s verder. Het lijkt soms wel een fulltime baan erbij, maar het is ook leuk om te doen. Met name door de ontmoetingen van erg veel, hele leuke vakgenoten: dat geeft geweldig veel energie en inspitatie. In positieve zin kan ik ook vaststellen dat het bureau, waar natuurlijk best nog een boel te ontwikkelen valt, beter bezet is dan ooit tevoren. Dat helpt allemaal. Maar pas op, ik ben hier en daar ook wel geschrokken door wat ik zie. En ik begin er inmiddels ook wat van te vinden.

In mijn vierde blog wil ik wat eerste ervaringen en observaties delen, wat contouren schetsen van de koers en kom ik vooral tot de conclusie dat er heel veel werk aan de winkel is. Veel meer dan ik kon vermoeden. Als we echt werk willen maken van een sterk vak, met een stevige positie, van een trotse en zelfbewuste beroepsgroep en van een professionele, relevante en attractieve beroepsorganisatie, dan is er over de volle breedte nog genoeg te doen. Want ons vak verdient een attractieve, prikkelende en gezaghebbende beroepsorganisatie. Een professionele en eigentijdse club, met meer kwaliteit, meer scherpte en meer kleur. En dus zullen we keuzes moeten maken ten aanzien van prioriteiten en volgorde. Dat zeg ik met respect voor wat er in de eerste vijf jaar van Logeion is bereikt. Zoals eerder genoteerd: Er staat een actieve, gezonde, groeiende vereniging met ruim 3000 leden. Met andere woorden: laten we blij zijn met wat er in vijf jaar is neergezet. En nu de bel luiden voor de volgende ronde!

Terugblikkend op de dagen rond die ALV in mei realiseer ik mij nu dat er toen door allerlei mensen hele rake, wijze woorden zijn gesproken. Zo noemde bestuurslid Lydia Jumelet de opdracht van de nieuwe voorzitter ‘a hell of a job’. Nou, ik zou het nu zelf vooral een stevige klus willen noemen, maar dat is niet meer dan een verschil in formulering… Een andere opvallende was van emeritus hoogleraar Betteke van Ruler. Die wenste me na haar warme gelukwensen vooral ook ‘veel geduld’ toe. Nou, dat vond ik eerst wat raar – veel geduld? - maar die begin ik inmiddels heel goed te begrijpen. Zo’n vereniging met actieve leden die zich inzetten naast hun normale werk is een tijdrovende kwestie en we kunnen niet alles tegelijk aanpakken. Zo kreeg ik bijvoorbeeld na genoemde ALV ruim 300 felicitatiemails. Die heb ik in een weekend stuk voor stuk beantwoord en steeds aangegeven dat er veel te doen is. Waarop ik weer zo’n 100 mails terug kreeg van mensen die best ergens aan mee willen werken. Staan genoteerd! Maar de follow up daarvan zal echt gespreid zijn over de rest van het jaar, wanneer we bijvoorbeeld nieuwe commissies en nieuwe initiatieven met een heldere opdracht kunnen lanceren.

Een paar maanden geleden heb ik onder de titel ‘Voor de verbinding’ al mijn visie op de toekomst mogen geven en heb ik daar een eerste ’10 punten plan’ aan gekoppeld. Aan die visie en eerste ideeën mag iedereen mij over vijf jaar afrekenen, daarover geen misverstand. Maar intussen heb ik veel gezien en gehoord en realiseer ik mij dat er nog veel meer moet gebeuren. En dat het zaak is om een goed evenwicht te brengen in onze hoofdaandachtsgebieden. Het totaalplaatje voor de komende jaren, de ‘koers voor de komma' zoals ik dat noem, heb ik inmiddels met het bestuur en onze directeur in een overzichtelijk model gegoten en geclusterd in vijf P’s. Het plaatje is niet bijster origineel maar wel prettig overzichtelijk. Het ziet er uit als een huis, als een tempel zo je wilt. Kort samengevat:

1.    Perspectief. Het dak op het huis dat alles verbindt is onze ‘purpose’ of punt aan de horizon. Het is de overkoepelende ‘why’ van Logeion. Daarbij denk ik dat we ons in alles wat we doen moeten laten leiden door drie hogere doelen: een sterk vak met een stevige positie, een trotse en zelfbewuste beroepsgroep en een professionele, aantrekkelijke beroepsorganisatie met een duidelijke relevantie en meerwaarde voor alle communicatieprofessionals in Nederland. Dat dak, die doelen, worden ondersteund door drie pijlers:

2.    Professie. De eerste pijler is die van ons vak en onze inspanningen en initiatieven om dat vak in de volle breedte - en ook voor de langere termijn – verder te ontwikkelen en te professionaliseren. Deze pijler is een collectief belang en omvat onze bemoeienis bij de kwaliteit van het beroepsonderwijs, de toetsing en certificering van opleidingen, de beroepsniveauprofielen en de inspiratie vanuit de wetenschap, inclusief de toekomst van onze eigen leerstoel. Daarbij laat ik thema’s als persoonscertificering en de kwaliteit van het HBO Communicatie onderwijs nu bewust maar even liggen voor een later moment.

3.    Programmering. De tweede pijler is die van bijeenkomsten, activiteiten, masterclasses en Logeion als ‘community van communities’ voor alle geledingen in ons even brede als diverse communicatievak. Ik schreef daar eerder over in mijn blog ‘Het Sprookjesbos’. Hier gaat het om individuele groei, professionele ontwikkeling, vernieuwing, inspiratie en netwerken. Daarin staan de Vakgroepen en Themagroepen centraal en die verdienen wat mij betreft een veel sterkere, actievere en prominente rol. In genoemde toekomstvisie (zie http://www.logeion.nl/ronvanderjagt) heb ik eerder ook enkele nieuwe initiatieven geopperd, die er wat mij betreft ook zeker gaan komen. Waarmee we scherper kunnen differentiëren, meer kleur kunnen geven aan het geheel en nadrukkelijker in kunnen spelen op de behoeften van allerlei deelgroeperingen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan studenten, aan starters, aan zelfstandigen en aan directeuren Communicatie.

4.    Positionering. De derde pijler onder het overkoepelende dak is die van de positionering van het vak en –in het verlengde daarvan– Logeion zelf. Deze kant is de afgelopen jaren behoorlijk onderbelicht gebleven, mede door alle aandacht voor de eerste pijler. Daar komt bij dat we als vak en als vereniging de slechte eigenschap hebben om veel te veel met onszelf bezig te zijn. Ik zie hier ook voor mezelf een rol weggelegd: in de verbinding met de omgeving en om ons vak een volwassen en zelfbewuste stem te geven. Waarbij allereerst een intelligente visie en strategie nodig is rond de vraag hoe we ons vak en onze beroepsgroep stevig, eigentijds en toekomstbestendig kunnen positioneren en op welke thema’s we onszelf kunnen en moeten laten horen in het publieke debat. In het verlengde hiervan speelt ook de vraag welke rol bij ons past in de belangenbehartiging voor het vak in het algemeen en voor de grote groep ZZP’ers in het bijzonder. Dit bouwwerk is natuurlijk nergens zonder een stevig fundament over de hele breedte. De vijfde P:

5.    Professionele organisatie. Om op alle drie de pijlers voldoende meters te kunnen maken en resultaten te kunnen boeken moeten we blijven werken aan de ontwikkeling van een steeds professionelere organisatie en een effectievere werkwijze van bureau, bestuur en alle commissies en groeperingen die wij kennen. Met name de rolverdeling, portefeuilleverdeling, werkwijze en samenspel kunnen slimmer, soepeler en doeltreffender. Daar kijk ik hier en daar nu al met enige verwondering naar.

De vraag waar ik zelf nog niet helemaal uit ben, en waar we als bureau en bestuur best wat input en suggesties voor kunnen gebruiken, is: waar te beginnen? Wat moet prioriteit en voorrang krijgen? Want aan plannen en ideeën geen gebrek. Maar zaken echt goed afmaken is in een vereniging als deze makkelijker gezegd dan gedaan. Bij honderd onafgemaakte initiatieven horen vaak evenzoveel gefrustreerde mensen. Dat is precies wat we niet willen. Dan liever 10 dingen goed, met relevantie en impact, waarmee we echt het verschil maken. Bij deze dan ook de oproep om ons van suggesties te voorzien over keuzes en volgorde: wat moeten we voorrang geven?

Tot slot, maar niet op de laatste plaats: als bestuur kunnen we inspireren, initiëren, mobiliseren en stimuleren. Het bureau kan voorbereiden, organiseren en veel zaken uit handen nemen, maar ook daar zijn grenzen aan de capaciteit. Een vereniging staat of valt dan ook met de inzet van heel veel actieve leden. Die daar op hun beurt energie, ideeën, ervaring en contacten door opdoen. Doe je mee?