Logo Zoeken

Finalist Galjaardprijs aan het woord: 'Het meest bijzondere was het enthousiasme bij onze patiënten'

28 september 2018Stephanie Klomp-HameleersSaskia Eggen-Prinsen

Het was een dag of twee voordat we de eerste Doe en beleefdag hielden in het Maastricht UMC+. Dat we de kans kregen om het deze keer eens helemaal anders te doen was natuurlijk te gek. Maar toch, nu het uur U aanstaande was en we echt de fase van uitvoering in zouden gaan, sloeg de spanning toch wel toe. Zou de app wel op tijd beschikbaar zijn? Wat als de tape voor de lijnen op de vloer niet zou plakken? Of juist heel goed zou plakken en we nog een jaar lang ‘plezier’ hadden van de lijmresten. Of wat als alle bezoekers alleen maar naar de OK’s zouden lopen? En zich niet lieten verleiden tot het lopen van een hele route.

Doe-enbeleefdag_705x220.jpg

Spanning dus, maar ook heel veel enthousiasme. Bij het projectteam dat in korte tijd veel werk had moeten verzetten. Bij alle teams die een van de ‘stations’ op de route voor hun rekening namen. En niet te vergeten bij al die collega’s die zich als vrijwilliger hadden aangemeld om die dag te helpen “zet me maar in waar je iemand nodig hebt”.

De hoofdrolspelers
Maar het meest bijzondere was toch wel het enthousiasme bij ‘onze’ patiënten. Mensen die in verschillende fasen van hun leven geconfronteerd werden met ziekte. Niet de minste verhalen, vaak levensbedreigend en ook niet altijd te genezen. Je kunt je zomaar voorstellen dat zij iets anders aan hun hoofd hadden dan mee te doen aan de Doe en Beleefdag van het ziekenhuis. Toch zeiden zij ‘ja’ tegen onze vraag of ze hun verhaal wilden vertellen. De een volmondig, de ander aarzelend maar uiteindelijk met volle overgave. Hoe bewonderenswaardig is dat. Dat je jouw verhaal, met alle ups-and-downs wil vertellen aan een groot publiek. Omdat je blij bent dat het beter met je gaat. Of juist omdat je wil dat er meer bekendheid komt voor de aandoening die je hebt.

Dé dag
Op de dag waren ze er bijna allemaal. Eerder hadden we ze al gefotografeerd en geïnterviewd. Eén op één, in een open gesprek waarbij de rol als leek (niet medisch onderlegd) eigenlijk wel heel goed van pas kwam. In korte tijd hadden we elkaar iets beter leren kennen. Maar nu was het moment daar dat hun verhaal aan een groot publiek vertelt zou worden. Sommige met iets meer plankenkoorts dan de ander, maar gedurende de dag steeds meer vertrouwd rakende met hun rol. “Zal ik u iets meer vertellen over Hans?” vroeg een collega-arts aan een bezoeker op de OK. “Nou, ik weet al heel wat van Hans, we zijn familie. Maar ik ben wel benieuwd naar de operatie.” Mooie gesprekken. Mooie ontmoetingen. Niet alleen voor de bezoekers. Vooral ook voor onze collega’s die glommen van trots. En patiënten die na een vermoeiende dag voldaan naar huis gingen. “Het heeft mij zoveel gebracht” en “wat mooi dat ik iets positiefs heb kunnen doen met mijn ziekte”. De cirkel was rond. Iedereen die onderdeel was van het verhaal van onze patiënten was erbij. Samen lieten we zien waar we voor staan, wij als mensen, maar ook wij samen als Maastricht UMC+.

Wat er beter kon?
Een heleboel…..het aanbod voor scholieren en werkzoekenden kon nog meer ‘Doe en Beleef’. De stations die niet op een van de lijnen lagen werden niet goed bezocht. De app kon nog beter, er kan nog zoveel meer is ons gevoel. Maar de verhalen, die staan! Genoeg inspiratie voor de volgende keer.

Finalist Galjaardprijs 2018
Deze blog is geschreven door Stephanie Klomp-Hameleers & Saskia Eggen-Prinsen, beide communicatieadviseurs bij het Maastrich UMC+ en betrokken bij de Doe en beleefdag van het ziekenhuis. Dit project is een van de vijf finalisten voor de Galjaardprijs 2018. De winnaar wordt bekendgemaakt tijdens de Galjaarddag 2018 op 1 november. Ga voor meer informatie en aanmelden naar www.galjaarddag.nl