Doen is de beste manier van denken én leren

Waarom water en communicatie?
Water wordt een van de belangrijkste wereldwijde issues – zowel droogte als overstromingsgevaar. Nederland heeft de reputatie als beste watermanager in de wereld. Een reputatie waar wij dagelijks aan bijdragen in onze werkzaamheden voor de grootste waterveiligheidsprojecten in uitvoering op dit moment, bijvoorbeeld Ruimte voor de Rivier en de Zandmotor langs de kust.

Een reputatie waarvan wij zelf willen horen van ‘de wereld’ of die daar ook zo beleefd wordt. In de vak-glossy Communicatie Nu #2 stond over dit onderwerp een artikel opgetekend door Ilse van Overveld van de Nederlandse ambassade in Washington. Zij vertelt over de ‘water narrative’: het verhaal van de Nederlanders die strijden tégen en leven mét het water. En die dit als beste van de wereld doen, met de bouw van onze deltawerken, de afsluitdijk en het geven van ruimte aan de rivieren.

Sinds 2015 hebben we in Nederland zelfs een speciale gezant voor water zaken, Henk Ovink. Een ambassadeur voor onze waterreputatie, en ook een groot voorstander van de inzet van strategische communicatie in grote water infraprojecten. In deze videoboodschap die we met hem opnamen als inspiratie voor  onze studiereis duidt hij ook het belang hiervan. Want zonder goede communicatiestrategie en het daarbij behorende stakeholdermanagent, zou Nederland niet zo succesvol zijn in haar watermanagement. Of zoals Ovink het stelt: ‘Communication is Key’.

Wat is hier dan die goede communicatiestrategie, vraag je je misschien af? Nou, dat we bijvoorbeeld stakeholders vanaf het begin van een project betrekken, aan de keukentafel belangen afwegen en zoveel mogelijk daarvan in onze projectplannen verwerken - hoe zal dat werken in de VS? En dat we onze stakeholders ook daadwerkelijk IN onze communicatie betrekken: de rivierjutters van Ruimte voor de Rivier  bloggen over en fotograferen onze projecten bijna dagelijks. Het zijn verhalen die door anderen verteld worden, en rechtstreeks in onze communicatie gebruikt worden. Zonder censuur, dicht op de huid en met ruimte voor emotie waarbij communicatie bijdraagt door beleid en realiteit aan elkaar te verbinden.  Hoe werken dit soort processen in Amerika, een land waar Nederland zeker op het gebied van water een sterke relatie mee onderhoud? Hoe richt je een impactvolle campagne in en hoe bouw je aan een sterk merk - en in welke mate maakt dit het verschil in de betrokkenheid van je stakeholders? Hoe ‘werkt’ nieuws bij waterrampen zoals orkaan Sandy en op welke manier dragen NGO’s bij aan wereldwijde waternetwerken? Door ons een week lang onder te dompelen in ‘in the American way of accomplishing big things’, halen we nieuwe ideeën op voor onze projecten, en werken wij tegelijkertijd aan een sterk eigen Nederlands (en internationaal) communicatie waternetwerk. 

Waarom wij en waarom nu?
Wij zijn ervan overtuigd dat er in de afgelopen twintig jaar in Nederland enorm veel kennis is opgedaan met betrekking tot omgevingscommunicatie en het betrekken van stakeholders bij grote infrastructurele waterprojecten. Projecten waarbij mensen direct geraakt worden: we werken letterlijk in de achtertuin van mensen. Nederlanders hebben een heel speciale band met water, en met de rivieren in het bijzonder. Als tienjarige beleefde ik zelf de mogelijke gevaren van wonen aan de rivier toen het IJsselwater mij in 1995 letterlijk tot aan mijn knieën stond in mijn ouderlijk huis in Deventer. Wie had gedacht dat ik 20 jaar later mijn bijdrage zou leveren aan het communiceren over nut en noodzaak van waterveiligheidsprojecten met de mensen in onder meer deze rivierstad?  

Als rasechte netwerkers werken we ‘door’ onze hele organisatie heen: zo coach ik de ene dag mijn directeur met zijn speech, zitten we de volgende dag op fiets door een projectgebied met onze waterambassadeurs en rivierjutters en hebben we een week later een grote projectmijlpaal waarbij we onze minister adviseren. Ook geloven wij dat de ‘fun factor’ heel bepalend is in ons werk. Want: Zonder plezier geen motivatie. Met deze eigenschappen, en door onze persoonlijke betrokkenheid en lef om nieuwe dingen uit te proberen - zoals het netwerk van Rivierjutters uit bovengenoemd voorbeeld - vinden we dat wij kennis die we in Nederland hebben opgedaan in watercommunicatie goed kunnen delen met onze Amerikaanse collega’s.

What’s  in it for you?
Inspiratie – inspiratie – inspiratie! Want we bezoeken vanaf 21 september a.s. 5 dagen lang echte toppers op het gebied van water en educatie in New York en Washington. En wie weet waar onze ambitie ons volgend jaar naar leidt?

Een kleine greep uit het programma:
- We spreken met reputatiedeskundige aan de NY University Craig Carroll;
- We krijgen les in campaigning van Mitch Stewart, partner bij ‘270 Strategies’, het campagnebureau van Hillary Clinton;
- We bezoeken het Amerikaanse ‘Ruimte voor de Rivier’: Rebuild by Design, om te weten te komen hoe zij hun stakeholders betrekken;
- We ontmoeten RTL Nieuws correspondent Erik Mouthaan op het befaamde ‘nieuwsdak’ van New York om bijvoorbeeld te horen hoe hij Sandy als journalist beleefd heeft;
- We bezoeken de Municipal Arts Society (MAS), sinds 1893 actief om New York leefbaarder en duurzamer te maken door het betrekken van local communities – van hen leren we meer over hun strategie om burgers door middel van kunst en lezingen te betrekken bij stadse problemen zoals watermanagement;
- Aan het eind van de week bieden we onze resultaten aan de nieuwe ambassadeur van Nederland voor Amerika aan, Henne Schuwer, tijdens ‘Dutch Drinks’ in Washington.

Kortom: een programma om trots op te zijn (wij) en om in de gaten te houden (jullie!). Want elke dag delen we met onze volgers de nieuwste lessen van de dag, suggesties voor communicatiestrategieen of simpelweg tips om te overleven in de jungle die New York heet!

En: we nemen natuurlijk graag jullie vragen en suggesties mee. Laat je reactie achter onder deze blog of op ons Twitter-kanaal (@WCEP2015) en Tumblr-blog.

Kind regards,
Jade Wissink